بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ اى جامه [به خود] پيچيده!

قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلاً

شب را، جز اندكى بپاخيز.

نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلاً

نيمى از آن (شب) را، يا اندكى از آن را كم نما،

أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلاً

يا بر آن (نصف) بيفزاى، و قرآن را كاملا مرتب و آرام بخوان؛

إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلاً ثَقِيلاً

كه ما بزودى گفتارى گرانبار برتو القا مى‌كنيم.

إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلاً

در حقيقت تنها پديده (عبادت) شب، گامى سخت‌تر و گفتارى پايدارتر است.

إِنَّ لَكَ فِي النَّهارِ سَبْحاً طَوِيلاً

[چرا] كه براى تو در روز رفت و آمدى طولانى است.

وَ اذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلاً

و نام پروردگارت را يادكن، و كاملا به او دل ببند.

رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلاً

(او) پروردگار خاور و باختر است در حالى كه هيچ معبودى جز او نيست، پس او را كارساز (خويش) گير.

وَ اصْبِرْ عَليٰ ما يَقُولُونَ وَ اهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمِيلاً

و برآنچه مى‌گويند شكيبا باش و با دورى گزينى نيكويى از آنان فاصله بگير.

وَ ذَرْنِي وَ الْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَ مَهِّلْهُمْ قَلِيلاً

و مرا با تكذيب گران صاحب نعمت (و ثروت) رهاساز، و اندكى به آنان مهلت ده،

إِنَّ لَدَيْنا أَنْكالاً وَ جَحِيماً

كه در نزد ما بندها و دوزخ است.

وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ وَ عَذاباً أَلِيماً

و غذايى گلوگير و عذابى دردناك است!

يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثِيباً مَهِيلاً

روزى كه زمين و كوه‌ها مى‌لرزد، و كوه‌ها توده‌هاى شن روان مى‌شود.

إِنَّا أَرْسَلْنا إِلَيْكُمْ رَسُولاً شاهِداً عَلَيْكُمْ كَما أَرْسَلْنا إِليٰ فِرْعَوْنَ رَسُولاً

در واقع ما به سوى شما فرستاده‌اى فرستاديم كه گواه بر شماست، همانگونه كه به سوى فرعون فرستاده‌اى فرستاديم.

فَعَصيٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْناهُ أَخْذاً وَبِيلاً

و [لى‌] فرعون فرستاده را نافرمانى كرد، پس او را با گرفتارى سنگينى گرفتار ساختيم.

فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً

پس اگر كفر ورزيد چگونه [خودتان را] از (عذاب) حفظ مى‌كنيد؟ روزى كه كودكان را سپيد موى (و پير) مى‌كند.

السَّماءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كانَ وَعْدُهُ مَفْعُولاً

(كرات) آسمان در آن (روز) شكافته شود، كه وعده او انجام شدنى است.

إِنَّ هذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِليٰ رَبِّهِ سَبِيلاً

در حقيقت اين (مطالب) ياد آورى است، پس هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند.

إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنيٰ مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَ اللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضيٰ وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا ما تَيَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ أَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْراً وَ أَعْظَمَ أَجْراً وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

در واقع پروردگارت مى‌داند كه تو و گروهى از كسانى كه همراه تو هستند نزديك به دو سوم شب و (يا) نصف آن و (يا) يك سوم آن را به پا مى‌خيزند؛ و خدا شب و روز را اندازه مى‌زند، (او) دانسته كه آن (مقدار شب را دقيقا) شمارش نمى‌كنيد، پس به سوى شما بازگشت، پس آنچه (براى شما ممكن و) آسان است از قرآن بخوانيد؛ (او) دانسته كه برخى از شما بزودى بيمار مى‌شوند و (گروهى) ديگر در زمين سفر مى‌كنند در حالى كه از بخشش خدا (روزى) مى‌جويند، و (گروهى) ديگر در راه خدا پيكار مى‌كنند، پس آنچه (براى شما ممكن و) آسان است از آن (قرآن) بخوانيد، و نماز را برپا داريد، و [ماليات‌] زكات را بپردازيد، و به خدا« قرض الحسنه‌اى »وام دهيد و هر نيكى كه پيشاپيش براى خودتان مى‌فرستيد فقط آن را نزد خدا نيكوتر و پاداش (ش) را بزرگ‌تر مى‌يابيد؛ و از خدا طلب آمرزش كنيد؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است.